Nad grobem Julii

Cyprian Kamil Norwid

"W Weronie"

I

Cyprian Kamil Norwid

Nad Kapuletich i Montekich domem,

Spłukane deszczem, poruszone gromem,

Łagodne oko błękitu.

II

Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów,

Na rozwalone bramy do ogrodów —

I gwiazdę zrzuca ze szczytu;

III

Cyprysy mówią, że to dla Julietty,

Że dla Romea — ta łza znad planety

Spada... i groby przecieka;

IV

A ludzie mówią, i mówią uczenie,

Że to nie łzy są, ale że kamienie,

I — że nikt na nie... nie czeka!

        Norwid nawiązuje do sztuki pt.: "Romeo
 i Julia". Opisuje on spadek meteorytu z nieba, który oglądany jest przez ludzi nad grobem. Obserwatorzy mają dwie opinie na temat spadającego obiektu. Jedni widzą w nim zwykły kamień, do niczego nieprzydatny. Inni zaś, zwykli, prości ludzie zauważają spadającą "łzę dla nieszczęśliwych kochanków".

            Bibliografia:

• http://pl.wikipedia.org/wiki/Cyprian_Kamil_Norwid
• http://ares.za.pl/nawiazania/nawiazania.html
• http://literat.ug.edu.pl/cnwybor/069.htm